Genialna przyjaciółka

Genialna przyjaciółka
Elena Ferrante
Czas trwania 110 min [bez przerwy]
Data premiery 17 lutego 2018
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane

Opis

„Z rozległego ciała teatrologii Szczawińska i dramaturg Piotr Wawer jr wybrali i efektownie rozegrali kilka szczególnie nasyconych sensami scen (...) Aktorzy żonglują rolami (...) Całość składa się na półtoragodzinne sketch dramedy – widowisko inteligentne i angażujące, ale także zmysłowe" – spektakl na podstawie prozy Eleny Ferrante poleca Jakub Zgierski (dwutygodnik.com).

[L’amica geniale] na podstawie tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante.

Powieści Eleny Ferrante – zebrane w cyklu znanym jako tetralogia neapolitańska lub, od tytułu pierwszego tomu, Genialna przyjaciółka – to literacki fenomen ostatnich lat, który wywołał czytelniczą Ferrante fever [gorączkę Ferrante]. Włoska autorka jest specjalistką od tożsamości: jej imię i nazwisko to pseudonim, trwają spekulacje kim jest „prawdziwa” Ferrante i jak bardzo autobiograficzne są jej książki. Tożsamość in progress, wymykająca się schematom, ale też nieustannie ścierająca się ze społecznymi oczekiwaniami i osobistymi projekcjami, to także wielki temat powieściowego cyklu.

Historia życia Eleny – i historia jej przyjaźni z Lilą – to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji.

Zaproponowana przez Ferrante zmiana optyki pozwala spojrzeć na klasyczne tematy europejskiej sztuki – jak dojrzewanie, formowanie artysty, kształtowanie społecznej świadomości – z perspektywy radykalnie kobiecej – to znaczy umieszczającej w centrum doświadczenie kobiet, ale także doświadczenie tych i tego, co dotychczas pomijane i wykluczane.

Spektakl na motywach tetralogii to wyzwanie rzucone teatrowi, próba pogodzenia epickiego rozmachu i intymnej kameralności, społecznego zaangażowania i perspektywy skrajnie osobistej, wreszcie – próba dowartościowania codzienności, spojrzenia na nią bez zbędnych mitologizacji i toksycznych fantazji. To także próba teatralnej odpowiedzi na wykreowany przez Ferrante performans tożsamości – osobnej, ale zawsze kształtowanej przez interakcję z innymi, w ruchu, w doświadczeniu, w działaniu.

[Weronika Szczawińska]

Realizatorzy
przekład Alina Pawłowska-Zampino [Genialna przyjaciółka] oraz Lucyna Rodziewicz-Doktór [Historia nowego nazwiska, Historia ucieczki, Historia zaginionej dziewczynki]
edytor polski Wydawnictwo Sonia Draga
adaptacja Weronika Szczawińska | Piotr Wawer jr
reżyseria Weronika Szczawińska
dramaturgia Piotr Wawer jr
scenografia i kostiumy Karol Radziszewski
muzyka Krzysztof Kaliski
projektowanie dźwięku Łukasz Maciej Szymborski
światło Jan Sławkowski
inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
asystentka reżysera Lina Wosik

Obsada
Anna Błaut, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Lina Wosik, Mariusz Bąkowski, Jerzy Senator